Gozotegiko lana, gogorra

- Bueno, pasteleritzan gaur hori erabat aldatu da.
- Hori konpletamente. Makiñarixak eta dana-dana. Oin ya, hojaldria eta -nik esaten doten moduan- ez da egitten. Hor makiñetan dana egitten da.
- Eta, gainera, industria bezala jarrita dago.
- Bai, bai, bai, bai. Oiñ ez dago holan...
- Baina Gregorio, horrela kolpetik galdetuz gero: zuretzako –hor eskuak beti masa hortan, ore hortan erabili dituzu– hola gaurko industrian egindakoa ala...
- Bueno! Akaso harek hobiak izango dira.
- Akaso diozu. Horrek esan nahi du zeuk estima handia...
- Nik neuk, egindakua nahixago. Asike, badakizu!
- Bai, bai, bai.
- Nere pastelak estimaziñua euki dabe. Nere relanpaguak eta txutxuak eta kanutilluak estimaziñua euki dabe, horretxek izan dira nere zerak. Eta gero relleno honek, e, almendrazkuak. Harek euki dira... exitukuak izan diraz. Oin, beti izan dira karutxuaguak eta gutxitxuago saltzen ziran. Baiña nahi dabenak haxe nahi dau.
- Bai, bai, bai. Eta gero, helatuak eta?
- Ez, horretan ez gara sartu, ez gara sartu.
- Ze industriak gozotasun hori, samurtasun hori, igual, jan egingo dio, kendu egingo dio zerari.
- Bai! Bai, bai, bai. Jendia jarritta dago artifiziala jaten. Jarritta dago horretara, e! Hauraxe nahixago dabe. Ez dau gure moduan lanik iñork egitten oin, iñork ez.
- Labe horien ondoan bero egingo du, e!
- Bueno baiña artia hartzen jako horri be.
- Eta ordu asko!
- Orduak, ba, bai. Ordu asko! Goizian ekin eta illuntzira arte! Eta hurrenguan berdin!
- Atertu ere egin gabe.
- Bai, bai.
- Eta gero, gainera, pasteleri eta hauek, gozodenda, gozotegiak eta hauek, arazo bat daukate: iganderik ere libre ez daukatela.
- Hori da txarrena! Gurian ez dabe nahi iñok horretxegaittik.
- Igandea! Hori, hori zan e...
- Eskasa!
- Segi egin behar!
- Segi egin bihar!