"Segituan koloreak ateratzen zitzaizkidan"

Aurrera-n ofizinan behintzat ondo pagatzen zan. Ni pozik egon nintzan. Zelako ondo. Familixa bat giñan. Giñazen, lehelengotik Maria Jesus, Ramon, Juanito, Antonio ta ni. Lehelengotik honek. Gero, ya sartu zan Iñaki Iñarrairaegi baina ha sartu zan Juanito hil zanian ta zure aittitta jarri zan gerente. Mahai batian egoten ziran Juanito ta zure aittitta. Gero eguan nere mahaixa ta eskribitzeko makiñia eguan beste mahaixan ta gero zan Ramon. Gaiñera Ramon zan ule-hartzailia ta ni nintzan, “mika” bat ta segiduan koloriak urtetzen esten. Ramonek esaten zestan “Baños de sol, crema Nivea”. Gaiñera, lehelengo hillabetian juaten nintzen etxera eta “… ay, … eta ay….” egoten nintzan suspiratzen ta nere aittak esaten zestan “ez bazare konforme, urten” ta nik “ez, ez, konforme nago”. Gure amak topau eban Ramonen suegria ta harek esan zetsan “¡están de contentos!” ta orduantxe hartu neban nik harnasia. Orduantxe ya neu izan nintzan, ez dakizu?. Gero ya, harek koloriak pixkaka-pixkaka juan jatezen ta orduan hasi nintzan kontestatzen, ta hau esaten ta bestia esaten… Bueno, 22 urte neukazen baina ez jatan gustatzen han aurrian ta egotia, badakizu? Nitzan, esaten detsut, koloriak segiduan, batek ez nebana ezagutzen zeoze esan, ta ya koloriak urtetzen zesten.